expo
De tentoonstelling is tijdens het festival van 5 tot en met
15 december te bezoeken van donderdag tot en met zondag.
​
​Openingsuren tijdens het festival: do-zo 12.00 - 19.00 u.
​
Div.fuse vindt plaats in argos, centre for audiovisual arts.
Werfstraat 13, 1000 Brussel ​
De tentoonstelling in argos toont het werk van deze kunstenaars:
05_15.12.2024
Jannes Snyers
Mistpoeffers
Jannes Snyers is een multidisciplinaire kunstenaar die een breed scala aan media gebruikt, waaronder geluid, installaties, tekeningen, film en websites.
In het werk dat Jannes voor deze tentoonstelling heeft gecreëerd, presenteert hij de eerste resultaten van zijn octofonisch onderzoek, waarin hij voortbouwt op eerdere ideeën over de virtualisering van geluid. Met behulp van een zelfgemaakt geluidssysteem en zelfgeschreven software verkent hij hoe algoritmisch ontworpen omgevingen kunnen worden vervormd en ervaren binnen een ruimtelijke audiocontext. Tevens verwerkt hij op een poëtische manier verschillende thematische elementen, zoals overstimulatie en cybernetica, in zijn compositie.
Quinten De Wilde
Krautrock
Quinten De Wilde zijn werk onderzoekt de relatie tussen technologie en alledaagse processen, waarbij verschillende media en benaderingen worden gecombineerd.
Krautrock is een project waarbij geluid wordt gecreëerd op basis van de fermentatie van kool. Gasemissies van de fermenterende kool worden vastgelegd en omgezet in geluid met behulp van verschillende gassensoren. Omdat fermentatie een proces is dat tijd vergt, ontwikkelt het geluid zich ook in een eigen levenscyclus. Gedurende een periode van ongeveer 30 dagen ontstaat er een generatief geluidswerk, samen met een goed gelukt potje zuurkool.
Shino Matsuura
TO/AND ORANDA / Gesloten Circuit
Shino Matsuura's artistieke drive krijgt vorm door communicatie met anderen, door het aangaan van duurzame relaties met mensen door middel van verschillende media.
In een tijdperk waarin politieke sentimenten zich steeds meer keren tegen mensen die als “buitenstaanders” worden beschouwd, bied Shino een persoonlijk verhaal van migratie - van Japan naar Nederland en uiteindelijk naar België. Haar werk verkent het complexe samenspel van verplaatsing, identiteit en het niet aflatende nastreven van wensen en het omzetten van wensen in iets fysieks. Shino wil niet alleen bewuste reflectie uitlokken, maar ook resoneren met het onderbewustzijn van de kijker en zijn of haar viscerale waarnemingen aanspreken.
Monica Basbous & Charbel Alkhoury
Popg Clanc
Charbel Alkhoury’s werk, vaak uitgedrukt in fotografie en video-installaties, navigeert met zijn projecten door het complexe samenspel van herinnering, identiteit en stedelijke transformatie.
Monica Basbous is architect, onderzoeker en docent. Ze werken voornamelijk met kaarten, tekst, games, beelden, video en hypertekst.
​
Popg Clanc is een WhatsApp-groep die begin 2019 is opgericht door online gamers. Tijdens de gebeurtenissen in de twee jaar die volgden, ontwikkelde Popg Clanc zich tot een veelzijdige entiteit: soms een revolutionaire cel, een grassroots buurtgroep, een informatiedelings- en verificatiesysteem, een wederzijds hulpnetwerk en een ondersteuningssysteem. Popg Clanc is: [M00nz, Anxiety Attack, P00pie, Lastuadri, Jfara7, Leil88, Shaikha0123, Moudira2aldir, Feiruzwbass, Metweleh07, Lynnnnyl, ZaThug, Gabzoy, IchliebePopo, Rips88, Melm0, W84godo].
Asma Laajimi
Flying north, a brainstorm of acceptance, oversharing is overcaring
Asma Laajimi's werk omvat film, fotografie, installatie en tekst. Diep geworteld in haar persoonlijke ervaringen, verkent ze de nuances tussen realiteit en fictie, en de verbindingen tussen het persoonlijke en collectieve, emotionele en politieke."
Geladen met herinneringen aan de toeristische stranden van haar kindertijd aan de Tunesische kust, recycleert Asma beelden van de eerste maanden van haar aankomst in België. Deze worden afgewisseld met meer recente reflecties. Door te zwerven door luchthavens, te dagdromen in vliegtuigen en te staren naar glinsterende zeeën, stelt ze de politiek van het verwelkomen en de hedendaagse machtsdynamiek van mobiliteit in het globale Noorden in vraag.
Loïs Soleil
Tinder_gun_boys_@Brussels_
Door middel van digitale kunst, performance, installatie, poëzie en geluid wil Loïs Soleil een brug slaan tussen het emotionele en het politieke door intersectionele cyber-techno-feministische vragen te stellen.
De installatie is ontstaan uit een verzameling screenshots van heteroseksuele mannen die trots met wapens poseren op de datingapp Tinder. Om deze verzameling te voeden, ontwikkelde Loïs Soleil een kunstmatige intelligentie die wapens kan detecteren en een robot die swipet op Tinder. Schermafbeeldingen van deze profielen zijn vervolgens afgedrukt op tatami-hoezen die gebruikt worden voor feministische zelfverdedigingslessen. Met de hulp van juristen en juridische AI's, werd bovendien een video gemaakt met de titel 'How not to get sued as an artist'.
Veel dank aan Julien Dutertre en Federal Eco Foam (Lommel) voor hun hulp en ondersteuning.
Léa Mainguy
Le fantôme d'Houille (Ferraillant l'oubli, la demi vie de leur absence se passe et persiste le présent)
Léa Mainguy’s artistieke praktijk beweegt zich tussen audiovisuele media, installaties en narratieve constructies, waarbij ze zich richt op het verkennen en herdefiniëren van tussenruimtes terwijl ze verhalen op nieuwe manieren vormgeeft.
Léa's multimedia-installatie vervaagt de grenzen tussen documentaire en fictie en verkent de vergeten geschiedenis van haar familie en de voormalige mijn Fosse Ledoux in Noord-Frankrijk. Haar grootouders zijn zogenaamde 'Harkis', Fransen van Algerijnse origine die tijdens de Algerijnse onafhankelijkheidsoorlog (1954-1962) de kant van de Fransen kozen. Na de oorlog werden veel Harkis en hun families vervolgd in Algerije, waardoor sommigen naar Frankrijk vluchtten, waar ze vaak werden gemarginaliseerd. Haar grootouders woonden eerst in een kamp in Midden-Frankrijk voordat ze zich vestigden in Condé-sur-l'Escaut. Om deze over het hoofd geziene geschiedenis een stem te geven, bezocht Léa de locatie en documenteerde de overblijfselen. Ze interviewde haar familie, lokale museumbewakers en een vreemdeling die ze tijdens haar verkenning ontmoette.
Ana Inés Spagnolo López
Unstatic core imagery decomposer device
Ana Spagnolo’s praktijk verkent het lang verloren gegane idee van “het internet als toevluchtsoord”. In haar werk fantaseert Ana over scenario's waarin technologische artefacten nieuwe manieren oproepen om contact te maken met het digitale.
In een wereld waar de meedogenloze kracht van beelden uit de hand is gelopen, heeft het Unstatic Core Imagery Decomposer Device één enkel doel: beelden terugbrengen tot hun meest basale, gepixelde vorm. Geïnspireerd door 'Radio Liberación TV' zijn er strategisch rudimentaire, zelfgemaakte antennes rond een computermonitor geplaatst. Deze antennes interfereren met misleidende golflengtes die onze kritische waarneming kunnen belemmeren, waardoor hun impact wordt geneutraliseerd en we beelden in hun essentie kunnen observeren.
Geluidscredits: Bbrainz / Slythe
Animatie: Manuela Vásquez Guayasamín
Productie assistentie: Lara Claes
Brecht De Cock
artifacts of you, artifacts of me.
Brecht De Cock is een kunstenaar en filmmaker wiens werk draait om proces en experiment. Zijn praktijk legt een nadruk op film, animatie en intermedia, waarbij hij grenzen verkent en disciplines combineert.
Brechts film is een meditatieve verkenning van de relatie tussen fotografie en animatie, waarin de spanning tussen vergankelijkheid en digitale realiteit centraal staat, evenals de spookachtige aard van ruimte. Dit onstoffelijke portret van rouw brengt met een combinatie van animatie, live action en fotogrammetrische scans een intens persoonlijk verhaal tot leven dat een universeel thema raakt.
Luka Van der Cruyssen
Nested Sequence
Luka Van der Cruyssen is fotograaf en filmmaker met een passie voor storytelling. Ze combineert analoge en digitale technieken en verkent de mogelijkheden van beeldreproductie en manipulatie.
Via deze experimentele essayfilm onderzoekt Luka herinneringen en de vergeefse poging om vervaagde verhalen, verloren geliefden en vergeten locaties te herenigen. Het is een reis door de geest van de filmmaker en een diepgaande verkenning van het digitale universum en het internet. De film daagt conventies uit door de grenzen van montage, geluid, abstractie en AI te verleggen, waardoor een unieke beeldtaal ontstaat die zowel vervreemdend als onthullend is.
Gabriella Achadinha
Oooof_____aged badly
Gabriella Achadinha brengt haar achtergrond in film en kunst samen in een multidisciplinair medium. Haar werk verkent thema's als nostalgie, neurodivergentie en plezier-als-protest, waarbij ze zich richt op het archief, online representatie en door media gecreëerde verhalen.
Gabriella’s film is een verkenning van het hedendaagse fenomeen van door sociale media aangewakkerde en door huidverzorgingsmerken versterkte ageism. Door stemmen van diverse gebruikers aan het woord te laten, toont de film hoe door de industrie ingeprente onzekerheden worden opgevoerd tot een spektakel, met huidverzorgingsinfluencers, ‘wonderserums,’ anti-verouderingsmaskers en gefilterde beloftes van een perfecte, jeugdige huid. Tegen deze visuele achtergrond wordt één boodschap duidelijk: voor vrouwen is het een cultureel taboe om je huid te laten verouderen.
Sound Credits: Jack Colleran
Loes Vanneste
Between Places
Loes Vanneste creëert experimentele films en kunstwerken waarin ze uiteenlopende media samenbrengt, gedreven door een voortdurende fascinatie voor (micro)biologie en natuurlijke processen.
Ergens in de diepten van de ruimte drijven fragmenten van vergeten gedachten en herinneringen doelloos rond. Hier ligt het Paleis van Stof, de thuisbasis van een doorschijnend beest dat eindeloos de wervelende deeltjes herschikt, verschuift en opeet. “Waar ben ik?” weerklinkt door de uitgestrekte leegte. In een koortsdroom neemt het beest een slapende vrouw mee op een levensveranderende reis door het stof en de duisternis...
Lyn de Weijer
Dirkie
Lyn de Weijer zoekt verbinding door mensen te verzamelen die personages in haar verhaal kunnen zijn. Via geënsceneerde foto's creëert ze momenten van intimiteit die een unieke nabijheid oproepen.
Als mijn vriend of nichtje langskwam hadden we zoveel plezier met Dirkie. Op een keer bedachten we een nieuw plan. Ik was waarschijnlijk degene die het plan bedacht; het was mijn hamster en ik heb altijd een verhit en strijdlustig kantje gehad. Er zijn vier handen nodig om deze truc uit te voeren. We namen allebei twee hoeken van een van mijn verkleedkleren en legden kleine Dirkie er middenin. Ik kan me nog steeds niet voorstellen hoe het praktisch mogelijk is, laat staan hoe het moet hebben gevoeld, om poep te schijten tijdens het vliegen.